×

-Hmm,zastanawiam się,czy powinienem jej powiedzieć?Jest jeszcze młoda i takie brzemię może być dla niej zbyt cieżkie....sam nie wiem co mam robić- głośno rozmyślał Fallain i wyszedł na dwór ogarnięty myślami,aby zaczerpnąc nieco powietrza.
Na zewnątrz domu ktoś już jednak był...emanowała od tej postaci lekka łuna,niczym poświata księzyca...
-Luna,to ty?-zapytał nieco zaskoczony.
-A jak myślisz,w końcu jestem lunarem, twoja noc to mój dzień-odpowiedziała uśmiechnięta Luna.
-Wydaje mi się,że musimy porozmawiać,pamiętaj jednak,że nie możesz tej tajemnicy nikomu zdradzić.Jeśli to zrobisz spadnie na ciebie wielka kara-a na widok wystraszonej miny dodał- dotyczy ona Przepowiedni o Wielkich......


***
-Oooo ,naprawdę musimy już iść?Po raz pierwszy od bardzo dawna porządnie się wyspałam-rzuciła Elline mocno się przeciągając.
-Tak,ale nie martwcie się ,odprowadzę was tak daleko,jak tylko będę mógł.Iri bardzo ładnie dziś wyglądasz-zaśmiał się Fallain na widok rozmierzwionych włosów Irenne
-No co -odpowiedziała uśmiechnięta-myślicie,że tak łatwo jest się przyzwyczaić do spiczastych uszu?
-Jakie śmieszne zdrobnienie:Iri-rzuciła Irma
-No więc ruszajmy w drogę-zaproponowała Luna-tylko gdzie?
-Najpierw musimy wyjść z Lasu,a potem obierzecie właściwą drogę-
-A więc naprzód przygodo!!-krzyknęła Irenne