×

Blondi, co racja to racja, bo spory procent tych "grzecznych" (nie mówiących brzydko do dorosłych) dzieciaków, to były po prostu dzieci zastraszone. Teraz otwarcie mówi się o tym, co dzieje się czasem w 4 ścianach: bicie, molestowanie...
Pewnie, że taki okres przejściowy jest ciężki, bo ludzie i instytucje przeginają pałę: dziecka już tknąć nie wolno, wychowywane "bezstresowo" jest bardziej zestresowane brakiem prawdziwej uwagi dorosłych i brakiem jasno określonych granic niż dawniejsze dzieci możliwością kary... Ale to już mija, pedagogika pod tym względem się reformuje. Żeby jeszcze system edukacji nadążył za tym i stawiał przed młodymi realne cele i ambitne wyzwania, to już będzie lepiej.
Mnie się wydaje, że od brzydkiego słowa jeszcze nikt nie umarł, chociaż przykro ich słuchać.
Ale myśmy (moje pokolenie) też sobie czasem pozwalali.
Jest ważniejsza sprawa: w moim pokoleniu niechciane ciąże nastoletnich dziewczynek były równie powszechne, jeśli nie bardziej, niż teraz. Ale taka dziewczynka miała już życie raz na zawsze zamknięte - koniec edukacji, wstęp do jakiegokolwiek towarzystwa z wyj. przestępczego elementu zabroniony, zerwanie z Kościołem, organizacje młodzieżowe przed taką zamknięte, albo... za ciężkie pieniądze wykonana skrobanka i skrzywienie psychiki do końca życia, lub poród gdzieś na prowincji w tajemnicy i udawanie, że nic się nie stało, dopóki ktoś tego nie wyciągnął z hukiem...