×

Dupę wynalazł uczony radziecki Wołow. Dlatego mówimy: "dupa Wołowa". Inni
twierdzą, że dupę wynalazła Marynia. Ci z kolei rozmawiają o dupie Maryni.
Dupa pełni ważną rolę w ruchu obrotowym. Wszystko kręci się wokół dupy.

Dupa służy również do przekazywania zdecydowanych sygnałów niewerbalnych.
Dobrze wymierzony, solidny kopniak w dupę jest wyrażeniem uczuć negatywnych
wobec adresata takiego gestu.

Dupie można również przekazać emocje pozytywne, np. całując kogoś w dupę.
Dupa może spełniać też rolę lizaka.Szczęśliwie nie wszyscy są dupolizami.

Uniwersalność dupy nie kończy się na tym, jest ona bowiem zadziwiająco
skutecznym pojemnikiem: w dupie można mieć całe osoby, a nawet społeczności.

Dupa służy nieraz jako etalon: wiele rzeczy jest do dupy, tym samym dupa
spełnia rolę uniwersalnego wzorca porównawczego.

W dupę (lub po dupie) można również dostać. Czynność ta umacnia więzi
emocjonalne między rodzicami i dziećmi. Prócz tego, dupa spełnia rolę
siedziska, powiadamy bowiem: "siadaj na dupie", często z dodatkiem poleceń
uzupełniających, jak np. "[...] i siedź cicho".

Określenie "dawać (dać) dupy" funkcjonuje w dwóch znaczeniach: erotycznym i
wartościującym, jednak "ściągnąć kogoś z dupy" tylko w tym pierwszym.
Można również chronić swoją (lub czyjąś) dupę, co kolejny raz
potwierdzaważność dupy w otaczającym nas świecie.

"Zabrać się do czegoś od dupy strony" oznacza podejście niewłaściwe, od
końca; dupa funkcjonuje tu jako synonim odwrotności.

Dupa pełni również rolę uchwytu, można bowiem trzymać się czyjejś dupy.
Określenie to nie oznacza braku równowagi, ale samodzielności.